Ρουμπελστίλτσκιν (Α' Μέρος)

08/06/2014 (890)

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας φτωχός μυλωνάς που είχε μια πανέμορφη κόρη.

Έτυχε κάποια μέρα να συναντήσει τον βασιλιά και προκειμένου να τον εντυπωσιάσει του λέει:

-Έχω μία κόρη, που μπορεί να γνέθει από άχυρο χρυσάφι!

-Αυτό θα μου άρεσε πολύ, απάντησε ο βασιλιάς. Αν η κόρη σου είναι τόσο ικανή όσο λες, τότε φέρε την αύριο στο παλάτι για να το ελέγξω.

Την επόμενη ημέρα φέρανε την κοπέλα στον βασιλιά και την οδήγησαν σε ένα δωμάτιο το οποίο ήταν γεμάτο άχυρο. Ο βασιλιάς της έδωσε μία ανέμη και μία σβίγα και της είπε:

-Ξεκίνα να εργάζεσαι. Αν δεν καταφέρεις μέχρι αύριο το πρωί να κάνεις το άχυρο χρυσάφι θα πρέπει να πεθάνεις.

Μετά από αυτό κλείδωσε ο ίδιος το δωμάτιο και η κοπέλα έμεινε ολομόναχη.

Έτσι η κόρη του μυλωνά έμεινε απελπισμένη στο δωμάτιο και δεν ήξερε πώς να σώσει την ζωή της. Δεν γνώριζε πως γνέθουν χρυσάφι από άχυρο και όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο φοβόταν, μέχρι που τελικά άρχισε να κλαίει.

Τότε, ανοίγει ξαφνικά η πόρτα και ένα ανθρωπάκι μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.

-Καλησπέρα δεσποινίδα μυλωνού, γιατί κλαίτε τόσο απελπισμένα; της λέει.

-Τι να σας πω, απάντησε το κορίτσι, θα πρέπει να φτιάξω χρυσάφι από το άχυρο που βλέπετε, αλλά δεν ξέρω με ποιο τρόπο μπορώ να καταφέρω κάτι τέτοιο.

-Τι μου δίνεις για να το κάνω εγώ για σένα; ρώτησε το ανθρωπάκι.

-Το περιδέραιό μου, απάντησε το κορίτσι, που είχε βρει έναν σύμμαχο απροσδόκητα.

Το ανθρωπάκι πήρε το περιδέραιο, κάθισε μπροστά στην ανέμη, την τράβηξε τρεις φορές και γέμισε κιόλας το πρώτο κουβάρι με χρυσάφι. Μετά έβαλε και άλλο άχυρο, τράβηξε άλλες τρεις φορές και έφτιαξε και τα δεύτερο κουβάρι. Έτσι συνέχισε ως το πρωί, μέχρι που τελικά όλο το άχυρο είχε μετατραπεί σε χρυσάφι...

Grimm Fairy Tales #4 - Rumpelstiltskin
Καλλιτέχνης: Al Rio

THE WOMAN IS ART - Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ