Ο Λύκος από το Βάλινορ (Β' μέρος)

18/06/2014 (900)

Ο Μπέρεν και ο Φέλαγκουντ βρίσκονταν στα μπουντρούμια του Σάουρον και τώρα, όλοι τους οι σύντροφοι ήταν νεκροί. Αλλά ο Σάουρον σκόπευε να κρατήσει τον Φέλαγκουντ τελευταίο, γιατί είχε καταλάβει πως ήταν Νόλντορ μεγάλης δύναμης και σοφίας και πίστευε ότι αυτός είχε το μυστικό της αποστολής τους. Αλλά όταν ο λυκάνθρωπος ήρθε για τον Μπέρεν, ο Φέλαγκουντ έβαλε όλη του τη δύναμη κι έσπασε τα δεσμά του. Και πάλεψε με το λυκάνθρωπο και τον σκότωσε με τα χέρια και με τα δόντια του. Όμως ο ίδιος τραυματίστηκε μέχρι θανάτου. Τότε μίλησε στον Μπέρεν λέγοντας:

"Πηγαίνω τώρα στη μακρόχρονη μου ανάπαυση στα άχρονα δωμάτα πέρα από τις θάλασσες και τα Βουνά των Άμαν. Θα περάσει πολύς καιρός ώσπου να με ξαναδούν οι Νόλντορ ανάμεσά τους και μπορεί να μη συναντηθούμε δεύτερη φορά στο θάνατο ή στη ζωή γιατί οι μοίρες των λαών μας είναι χωριστές. Έχε γειά!"

Πέθανε τότε στα σκοτεινά, στο Το-ιν-Γκαούρχοθ, που το μεγάλο του πύργο αυτός ο ίδιος τον είχε χτίσει. Έτσι ο βασιλιάς Φίνροντ Φέλαγκουντ, ο πιο ωραίος και πιο αγαπητός από τον οίκο του Φίνγουε, ξεπλήρωσε τον όρκο του. Ο Μπέρεν όμως πλάι του πενθούσε απελπισμένος.

Εκείνη την ώρα ήρθε η Λούθιεν και, αφού στάθηκε στη γέφυρα που οδηγούσε στο νησί του Σάουρον, είπε ένα τραγούδι που κανένας πέτρινος τοίχος δεν μπορούσε να εμποδίσει. Ο Μπέρεν το άκουσε και νόμιζε πως ονειρευόταν γιατί τα άστρα έλαμπαν από πάνω του και τ' αηδόνια κελαϊδούσαν στα δέντρα. Και απαντώντας έψαλε ένα τραγούδι που είχε συνθέσει για να υμνήσει τα Επτά Αστέρια, το Δρεπάνι των Βάλαρ που η Βάρντα είχε κρεμάσει πάνω από το Βορρά σαν σημάδι για την πτώση του Μόργκοθ.

Έπειτα τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του κι έπεσε μες στο σκοτάδι.

Η Λούθιεν όμως άκουσε τη φωνή της απάντησής του και τότε έψαλε ένα τραγούδι ακόμα μεγαλύτερης δύναμης. Οι λύκοι άρχισαν να ουρλιάζουν και το νησί να τρέμει. Ο Σάουρον στεκόταν στον ψηλό πύργο τυλιγμένος στη μαύρη του σκέψη αλλά χαμογέλασε ακούγοντας τη φωνή της Λούθιεν και η μαγεία του τραγουδιού της είχαν από πολύ παλιά ξεπεράσει τα σύνορα του Ντόριαθ και του πέρασε η σκέψη να τη συλλάβει και να την παραδώσει στην εξουσία του Μόργκοθ, γιατί η αμοιβή του θα ήταν μεγάλη.

Έτσι έστειλε ένα δαίμονα-λύκο στη γέφυρα. Ο Χούαν όμως τον σκότωσε αθόρυβα. Ο Σάουρον εξακολούθησε να στέλνει άλλους έναν-έναν και έναν-έναν ο Χούαν τους άρπαζε από το λαιμό και τους σκότωνε. Τότε ο Σάουρον έστειλε τον Ντραουγκλούιν, ένα φοβερό θηρίο, γέρικο και γεμάτο κακία, αρχηγό και πατέρα των λυκανθρώπων της Άνγκμπαντ. Η δύναμη του ήταν πολύ μεγάλη και ο αγώνας του Χούαν και του Ντραουγκλούιν ήταν μεγάλος και άγριος. Όμως, τελικά ο Ντραουγκλούιν ξέφυγε και τρέχοντας πίσω στον πύργο ξεψύχησε στα πόδια του Σάουρον και ξεψυχώντας είπε στον αφέντη του:

"Είναι ο Χούαν εκεί έξω...!"

Καλλιτέχνης: Ted Nasmith

THE WOMAN IS ART - Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ