Η Νεφέλη

20/11/2013 (690)

Από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ των ΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ, τους ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ (βιβλίο αρ. 15). Η αρχή, περί Νεφέλης, ο λόγος και η εικόνα

Μια μέρα, σ’ εκείνα τα παλιά χρόνια, τότε που η ιστορία ντυνόταν µε τη φαντασία του μύθου, ένα σύννεφο ταξίδευε µόνο του μέσα σ’ έναν καταγάλανο, ανοιξιάτικο ουρανό. Πάνω σ’ αυτό καθόταν ανάλαφρα μια πανώρια κόρη. Ήταν η Νεφέλη, μια νύμφη τ’ ουρανού, που ταξιδεύοντας εκεί ψηλά απολάμβανε το μαγευτικό θέαµα που απλωνόταν κάτω από τα πόδια της. Κοίταζε τα δασωμένα βουνά και τους πράσινους κάμπους, τις λίμνες και τα ποτάμια, τα νησιά και τις δαντελωτές ακτές και θαύμαζε όλη αυτή την ομορφιά που τόσο απλόχερα χάρισαν οι θεοί σ’ αυτή τη γωνιά του κόσμου που την είπαν Ελλάδα.

Κάποια στιγμή η Νεφέλη, έτσι όπως πετούσε πάνω απ’ τη γη, είδε μια πόλη. Ήταν ο Ορχομενός, μια πολιτεία χτισμένη σ’ ένα ύψωμα πλάι στη λίμνη Κωπαΐδα. Ένα μεγάλο και ωραίο οικοδόμημα, που θα πρέπει να ήταν το βασιλικό παλάτι, ξεχώριζε στην πιο ψηλή τοποθεσία. Εντυπωσιασμένη η όμορφη νύμφη από την αρχιτεκτονική του και τις μαρμάρινες κολόνες του, χαμήλωσε για να το δει από κοντά. Μα όσο το πλησίαζε τόσο πιο πολύ εντυπωσιαζόταν, μέχρι που στο τέλος δεν κρατήθηκε, κι αφήνοντας το σύννεφο ήρθε και πάτησε στον μεγάλο εξώστη του παλατιού.

Την ίδια στιγμή ο Αθάμας, ο νέος βασιλιάς του Ορχομενού, άνοιξε την πόρτα του να βγει στον εξώστη. Ξαφνιάστηκε όμως μόλις αντίκρισε αυτό το αιθέριο πλάσμα του ουρανού. Το ίδιο ξαφνιασμένη κοίταξε και η Νεφέλη το ωραίο παλικάρι. Και τότε ο Έρωτας, ο φτερωτός γιος της Αφροδίτης, που όλα τα παρακολουθεί και όλα τα βλέπει, φτερούγισε αόρατος κοντά τους κι έριξε τις αλάθευτες σαΐτες του σημαδεύοντας ίσια στις καρδιές τους. Έτσι οι δυο νέοι αγαπήθηκαν, παντρεύτηκαν και η Νεφέλη δεν ξανανέβηκε στον ουρανό αλλά έμεινε µε τον Αθάμαντα στο ολόλαμπρο παλάτι του.

Καρπός του γάμου τους ήταν ο Φρίξος και η Έλλη (...)

THE WOMAN IS ART - Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ