21/03/2012 (81)
Όταν ο Έκτορας μπήκε μέσα στην Τροία, θέλησε να δει τη γυναίκα του και τον γιο του. Η Ανδρομάχη, τρελή από αγωνία για τον άντρα της, προσπαθεί να τον πείσει να μην επιστρέψει στη μάχη, επειδή φοβάται για τη ζωή του. Για να τον κρατήσει, του μιλάει στην καρδιά του, θέλοντας να τον κάνει να νιώσει λύπη για την τύχη του παιδιού τους και της ίδιας:
"Το βρέφος δεν λυπείσαι
τούτο κι εμέ την άμοιρην που χήρα σου θα γίνω..." (Ζ 407-8)
"...αν αποθάνεις
και συ, καμιά παρηγοριά δι' εμέ δεν θ' απομείνει,
και πόνοι μόνον" (Ζ 411-13)
"Αλλά λυπήσου μας, και αυτού μείνε στον πύργον, μήπως
ορφανό κάμεις το παδί και χήραν την γυναίκα." (Ζ 431-2)
Στο σκίτσο του John Flaxman (1793) που βλέπετε εδώ, διακρίνονται ο Έκτορας, ακλόνητος στρατιώτης, αποφασισμένος για τη μάχη, η Ανδρομάχη, να κλαίει στον ώμο του απαρηγόρητη κρατώντας του το χέρι, η τροφός, που παρακολουθεί τη σκηνή από μια μικρή απόσταση, και ο μικρός Αστυάναξ, στην αγκαλιά της τροφού, να βλέπει τον πατέρα του λίγο φοβισμένος (σε λίγο θα κλαίει, όταν ο Έκτορας τον σηκώσει ψηλά).
http://school.pblogs.gr/
THE WOMAN IS ART - Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου