Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Η μοίρα της πρώτης αποστολής


10/11/2012 (315)

Η Ωδή της Λοεϊθιεν λέει ότι ο Μπέρεν διέσχισε χωρίς εμπόδια το Ντόριαθ και τέλος έφτασε στην περιοχή των Λιμνών του Λυκόφωτος και στους Βάλτους του Σίριον. Αφήνοντας τη γη του Θίνγκολ ανέβηκε στους λόφους πάνω από τους Καταρράκτες του Σίριον, εκεί που ο ποταμός έπεφτε μέσα στη γη με μεγάλο θόρυβο. Από κει κοίταξε δυτικά και μέσα από την ομίχλη και τις βροχές που έπεφταν σ'εκείνους τους λόφους είδε την Τάλαθ Ντίρνεν, τη Φυλαγμένη Πεδιάδα, που απλωνόταν ανάμεσα στον Σίριον και τον Νάρογκ. Πιο πέρα, μακριά, διέκρινε τα υψώματα του Τάουρ-εν-Φάροθ που υψώνονταν πάνω από τη Νάργκοθροντ. Και επειδή ήταν στερημένος από τα πάντα και ήταν χωρίς ελπίδα και γνώμη, πήρε το δρόμο για εκεί.

Σε όλη εκείνη την πεδιάδα τα Ξωτικά της Νάργκοθροντ διατηρούσαν άγρυπνη φρουρά και κάθε λόφος στα σύνορα ήταν στεφανωμένος με κρυφά φρούρια και σ' όλα τα δάση και τους αγρούς της περιπολούσαν τοξότες κρυφά και με μεγάλη επιδεξιότητα. Τα βέλη τους ήταν εύστοχα και θανατηφόρα, και τίποτα δεν μπορούσε να περάσει χωρίς την θέληση τους. Κι έτσι, πριν ο Μπέρεν προχωρήσει πολύ στον δρόμο του, είχε γίνει αντιληπτός και ο θάνατός του ήταν πολύ κοντά. Γνωρίζοντας όμως τον κίνδυνο που διέτρεχε, κρατούσε συνεχώς ψηλά το δαχτυλίδι του Φέλαγκουντ και μ' όλο που δεν είδε κανένα ζωντανό πλάσμα εξαιτίας του ότι οι κυνηγοί ήταν κρυμμένοι, το ένιωθε πως τον παρακολουθούσαν και κάθε τόσο φώναζε: "Είμαι ο Μπέρεν, ο γιος του Μπαραχίρ. Πηγαίνετέ με στο Βασιλιά!"

Έτσι οι κυνηγοί δεν τον σκότωσαν, αλλά μαζεύτηκαν και του έστησαν ενέδρα και τον διέταξαν να σταματήσει. Μόλις είδαν, όμως, το δαχτυλίδι, υποκλίθηκαν μπροστά του αν και βρισκόταν σε δύσκολη θέση και ήταν άγριος και ταλαιπωρημένος από το δρόμο. Τον οδήγησαν βόρεια και δυτικά, ταξιδεύοντας νύχτα για να μη μάθει τους δρόμους τους. Τότε δεν υπήρχε διάβαση ή γέφυρα πάνω από το ορμητικό ρεύμα του Νάρογκ, μπροστά στις πύλες της Νάργκοθροντ. Αλλά πιο πέρα, βορινά, εκεί που ο Γκίνγκλιθ χυνόταν στο Νάρογκ, το ρεύμα ελαττωνόταν και, αφού πέρασαν σ'εκείνο το σημείο απέναντι, τα Ξωτικά γύρισαν πάλι κατά το νότο και οδήγησαν τον Μπέρεν κάτω από το φως του φεγγαριού στις σκοτεινές πύλες των κρυφών τους δωμάτων...

THE WOMAN IS ART - Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...