Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Η μοίρα της πρώτης αποστολής (γ')


18/04/2013 (474)

Έπειτα ο βασιλιάς Φέλαγκουντ μίλησε στο λαό του, υπενθυμίζοντας τα κατορθώματα του Μπαραχίρ και τον όρκο του και δήλωσε πως ήταν καθήκον του να βοηθήσει το γιο του Μπαραχίρ στην ανάγκη του και ζήτησε τη βοήθεια των αρχόντων του. Τότε ο Κέλεγκορμ σηκώθηκε από το πλήθος και βγάζοντας το σπαθί του από τη θήκη φώναξε:
"Ας είναι και φίλος ή εχθρός, δαίμονας του Μόργκοθ ή Ξωτικό, παιδί των Ανθρώπων ή όποιο άλλο ζωντανό πλάσμα της Άρντα, ούτε νόμος ούτε αγάπη ούτε συμμαχία της κόλασης ούτε η δύναμη των Βάλαρ ούτε δύναμη από μάγια, τίποτα δεν θα τον γλιτώσει από το μίσος της καταδίωξης των γιων του Φέανορ αν πάρει ή βρει ένα Σίλμαριλ και το κρατήσει. Γιατί μόνο εμείς διεκδικούμε τα Σίλαμριλ ως τη συντέλεια του κόσμου".
Είπε κι άλλα πολλά λόγια, τόσο δυνατά όσο ήταν πολύ παλιά στο Τίριον τα λόγια του πατέρα του που πρώτα άναψαν τους Νόλντορ κι επαναστάτησαν. Και μετά τον Κέλεγκορμ μίλησε ο Κουρούφιν σε ηπιότερο τόνο, όχι όμως με λιγότερη δύναμη, εμβάλλοντας στη σκέψη των Ξωτικών ένα όραμα πολέμου και καταστροφής της Νάργκοθροντ. Τόσο μεγάλο φόβο έβαλε στις καρδιές τους, που ποτέ, ως την εποχή του Τούριν, κανένα Ξωτικό εκείνου του βασιλείου δεν πήγε να πολεμήσει ανοιχτά. Αλλά στα κρυφά και με ενένδρες, με μάγια και δηλητηριασμένα βέλη καταδίωκαν όλους τους ξένους, λησμονώντας τα δεσμά της συγγένειας. Κι έτσι ξέπεσαν από την ανδρεία και την ελευθερία των Ξωτικών του παλιού καιρού και η χώρα τους σκοτείνιασε.
Και τώρα μουρμούριζαν ότι ο γιος του Φινάρφιν δεν ήταν Βάλα για να μπορεί να τους διατάζει και γύρισαν τα πρόσωπά τους από την άλλη μεριά. Αλλά η κατάρα του Μάντος έπεσε πάνω στους αδελφούς και σκοτεινές σκέψεις ξύπνησαν στις καρδιές τους, να στείλουν μόνο του τον Φέλαγκουντ στο θάνατο και να σφετεριστούν, αν μπορέσουν, το θρόνο της Νάργκοθροντ. Γιατί αυτοί προέρχονταν απ'τις αρχαιότερες γενιές των πριγκίπων των Νόλντορ.
Και ο Φέλαγκουντ, βλέποντας πως τον είχαν εγκαταλείψει, έβγαλε από το κεφάλι του την ασημένια κορόνα της Νάργκοθροντ και την πέταξε στα πόδια τους λέγοντας:
"Εσείς μπορεί να παραβαίνετε τον όρκο πίστης σ' εμένα αλλά εγώ πρέπει να κρατήσω το λόγο μου. Αν, όμως, υπάρχουν κάποιοι που η σκιά της κατάρας μας δεν τους έχει ακόμα πλακώσει, θα ήθελα να βρω τουλάχιστον μερικούς να με ακολουθήσουν και να μη φύγω από δω σαν ζητιάνος που τον πετάνε από την πόρτα".
Δέκα βρέθηκαν να σταθούν στο πλευρό του. Και ο αρχηγός τους, που τον έλεγαν Εντράχιλ, σκύβοντας σήκωσε την κορόνα και ζήτησε να δοθεί σε κάποιον επίτροπο ως την επιστροφή του Φέλαγκουντ. "Γιατί παραμένεις βασιλιάς μου και δικός τους", είπε "ότι κι αν συμβεί".
Τότε ο Φέλαγκουντ έδωσε το στέμμα της Νάργκοθροντ στον αδελφό του, τον Ορόντρεθ, να κυβερνά στη θέση του. Ο Κέλεγκορμ και ο Κουρούφιν δεν είπαν τίποτα αλλά χαμογέλασαν κι έφυγαν από τα ανάκτορα...

Εικονίζονται ο Μπέρεν (Beren) και η Λούθιεν (Luthien Tinuviel).
Κείμενο από το http://the-journey-begin.pblogs.gr

THE WOMAN IS ART - Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΧΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...